Vakiteny voalohany: Bokin’i Izaia Mpaminany (Iz 43, 16-21)

Indro Aho hanao zava-mahagaga vaovao, ary hanome rano hosotroin’ny vahoakako.

Izao no lazain’ny Tompo, izay nanao lalana eny amin’ny ranomasina, sakeli-dalana eny amin’ny rano mahery, izay namoaka kalesy aman-tsoavaly, sy tafika amam-piady mahery, hiantafika, — indray lavo tsy hiarina intsony izy rehetra; voakenda sy maty toy ny lahin-jiro izy. — Aza mahatsiaro ny zavatra lasa intsony, ary aza mihevitra ny zavatra taloha intsony! Fa indro Aho hanao zava-mahagaga vaovao; efa hiposaka izy izao, tsy hahalala izany va ianareo? Hanisy lalana any an’efitra Aho, sy ony eny an-tsaha karankaina. Hanome voninahitra Ahy ny biby eny an-tsaha, mbamin’ny amboadia sy ny ôstritsa, satria nanisy rano tany an’efitra Aho, sy ony eny amin’ny tany karankaina, hampisotroana ny vahoakako, ny olom-boafidiko, ny vahoaka noforoniko mba ho Ahy, ka hitory ny fiderana Ahy.

Vakiteny faha-2: Taratasin’i Md Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Filipy (Fil 3, 8-14)

Mba hahazoako an’i Kristy, dia ataoko fakofako foana ny zavatra rehetra, mba ho hita ao aminy aho.

Ry kristianina havana, ataoko fatiantoka tokoa ny zavatra rehetra raha oharina amin’ny fahambonian’ny fahalalana an’i Kristy Jesoa Tompoko; fa ny fitiavako Azy no namoizako ny zavatra rehetra, ary mba hahazoako an’i Kristy, dia ataoko fakofako foana ny zavatra rehetra, mba ho hita ao aminy aho, tsy amin’ny fahamarinan’ny tenako, na ilay avy amin’ny lalàna, fa amin’ilay avy amin’ny finoana an’i Kristy dia ny fahamarinana avy amin’Andriamanitra noho ny finoana; mba hahalala Azy aho, dia Izy sy ny herin’ny fitsanganany ho velona, ary ny fiombonana amin’ny fijaliany, ka ho tonga toa Azy amin’ny fahafatesany, sy hahatratra ny fitsanganan-ko velona, raha azoko atao. Tsy dia hoe efa nahatratra sahady aho tsy akory, na hoe efa lavorary; fa miezaka aho mba hahatratra izay nahatratraran’i Kristy Jesoa ahy. Eny, ry kristianina havana, tsy manao ahy ho efa nahatratra aho, fa zavatra iray ihany no ataoko, dia ny manadino izay eo aoriako, sy miezaka ho amin’izay eo alohako, mihazakazaka hanatratra ny marika aho, mba hahazoako ny loka izay iantsoan’Andriamanitra ahy eny ambony eny, ao amin’i Kristy Jesoa

Evanjely Masina nosoratan’i Md Joany (Jo 8, 1-11)

Izay tsy manam-pahotana aminareo no aoka hitoraka azy voalohany. (suite…)

Vakiteny voalohany: Bokin’i Jôsoe (Jôs. 5, 9a. 10-12)

Nankalaza ny Paka ny vahoakan’Andriamanitra, rehefa tafiditra tao amin’ny tany nampanantenaina.

Tamin’izany andro izany dia hoy ny Tompo tamin’i Jôsoe: “Noesoriko ho afaka taminareo androany ny fahafaham-baraka tany Ejipta”. Dia natao hoe Galgalà mandraka androany izany toerana izany. Nitoby tao Galgalà ny zanak’i Israely, dia nanao ny Paka, tamin’ny andro fahefatra ambin’ny folon’ny volana, rehefa harivariva ny andro, teo an-tany lemak’i Jerikô. Ny ampitson’ny Paka ihany no efa nihinanany mofo tsy misy lalivay sy lango, tamin’ny vokatry ny tany. Ary ny ampitson’ny Paka, rehefa nihinana tamin’ny vokatry ny tany izy, dia nitsahatra ny mana; ary tsy nahazo mana intsony ny zanak’i Israely, ka dia ny vokatry ny tany Kanaana no nohaniny tamin’izany taona izany.

Vakiteny faha-2: Taratasy faharoan’i Md Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinty (2 Kôr. 5, 17-21)

Andriamanitra nampihavana antsika aminy, tamin’ny alalan’i Kristy.

Ry kristianina havana: na iza na iza ao amin’i Kristy, dia zava-boaary vaovao izy, ka lasa ny zavatra taloha; fa indro tonga vaovao ny zavatra rehetra. Ary tsy iza no niavian’izany zavatra rehetra izany, fa Andriamanitra, izay nampihavana antsika aminy indray tamin’ny alalan’i Jesoa Kristy, sady nanome anay ny fandraharaham-pihavanana; satria Andriamanitra no nampihavana an’izao tontolo izao aminy indray, tamin’ny alalan’i Jesoa Kristy, ka tsy nitana ny fahotan’ny olona, sy nametraka ny teny fampihavanana taminay. Koa sady solon’i Kristy àry izahay no irak’Andriamanitra koa, ka tahaka an’Andriamanitra no mananatra, sy toy ny Tenan’i Kristy no mihanta aminareo hoe: “Mihavàna re amin’Andriamanitra ianareo!” Fa he ity Izy: Ilay tsy nahalala ota, dia nataony ota ho antsika, mba ho tonga fahamarinan’Andriamanitra ao aminy isika!

Evanjely Masina nosoratan’i Md Lioka (Lk 15, 1-3. 11-32)

Io rahalahinao io, dia maty ka velona indray. (suite…)

Vakiteny voalohany: Boky Jenezy (Jen 15, 5-12. 17-18)

Nanao fanekem-pihavanana tamin’i Abrama Andriamanitra.

Tamin’izany andro izany, i Abrama dia nentin’Andriamanitra nivoaka ka nilazany hoe: “Atopazy hijery ny lanitra ny masonao ka isao ny kintana raha mahisa azy ianao”. Ary hoy Izy taminy: “Ho tahaka izay ny taranakao”. Ary nino ny Tompo i Abrama; ka neken’ny Tompo ho fahamarinany izany. Ary hoy Izy taminy: “Izaho no Tompo nitondra anao nivoaka avy any Ora amin’ny Kaldeanina, mba hanomezako anao ity tany ity hanananao azy”. Hoy ny navalin’i Abrama: “Tompo Andriamanitra ô, inona no hahafantarako fa hanana izany aho?” Dia hoy ny Tompo taminy: “Mandehana maka ombivavy kely efa telo taona iray, osivavy efa telo taona iray, ondrilahy efa telo taona iray, domohina iray, ary vanto-boromahailala iray”. Dia nentin’i Abrama nankeo aminy ireo biby rehetra ireo, ka nosasahiny roa mitovy avy izy ireo dia nampifanandrifiny avy ny vakiny; fa ny vorona tsy mba nosasahiny. Niantoraka hifaoka ny fatin’ireo ny vorona mpihaza, fa noroahin’i Abrama. Raha ilay nilentika iny ny masoandro dia rendriky ny torimaso mafy i Abrama, ary indro notsindrian’ny tahotra mafy sy ny haizim-pito izy. Nony maty ny masoandro, ka efa maizina ny andro, dia indro nisy memy mivoa-tsetroka sy fanilo mirehitra namakivaky iretsy biby voasasaka. Tamin’izany andro izany nanao fanekena tamin’i Abrama ny Tompo nanao hoe: “Omeko ny taranakao ity tany ity hatrany amin’ny onin’i Ejipta ka hatrany amin’ny ony lehibe, dia i Eofrata izany.

Vakiteny faha-2: Taratasin’i Md Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Filipy (Fil. 3, 17 — 4, 1)

Hanova endrika antsika hitovy amin’ny vatany be voninahitra i Kristy.

Ry kristianina havana: makà tahaka ahy ianareo; ary diniho ireo mandeha araka ny ohatra hitany taminay. Voalazako taminareo matetika, sady mbola lazaiko amin-dranomaso koa ankehitriny, fa maro no mandeha miseho ho fahavalon’ny Hazofijalian’i Jesoa Kristy mihitsy. Fahaverezana no hiafaran’ireny, fa ny kibony no andriamaniny, ny tokony hampahamenatra azy no ireharehany, ny zavatry ny tany no hany ankamamiany. Fa isika kosa dia any an-danitra no fanjakantsika, ary avy any koa no iandrasantsika Mpamonjy, dia i Jesoa Kristy Tompo, izay hanova ity vatantsika tsinontsinona ity, ka hampitovy endrika azy amin’ny Vatany be voninahitra, araka ny herin’ny fahefana nampanekeny azy ny zavatra rehetra. Koa amin’izany, ry kristianina havana mamiko indrindra, fifaliako aman-tsatro-boninahitro, mahareta tsara ao amin’ny Tompo, araka izany.

Evanjely Masina nosoratan’i Md Lioka (Lk 9, 28b-36)

Niova toetra ny Tarehiny raha mbola nivavaka Izy. (suite…)

Vakiteny voalohany: Bokin’i Izaia Mpaminany (Iz 6, 1-2a.3-8)

Inty aho, iraho aho.

Tamin’ny taona nahafatesan’i Osiasa Mpanjaka, no nahitako ny Tompo, nipetraka teo ambonin’ny seza fiandrianana avo sy manerinerina, ary nahafeno ny Tempoly ny rebareban’akanjony. Nisy Serafima nitoetra teo anatrehany, niantso mafy izy ireo, nifamaly ka nanao hoe: “Masina, masina, masina ny Tompon’ny tafika! feno ny voninahiny ny tany rehetra”. Nihozongozona ny fanambanin’ny vavahady, noho ny feon’izay niantso mafy, ary tonga feno setroka ny trano. Ka hoy aho tamin’izay: “Idiran-doza aho! maty aho! fa izaho olona maloto molotra; ary ny firenena itoerako maloto molotra, nefa aho nahita maso ny Mpanjaka, Tompon’ny tafika! Kanjo, nanidina nanatona ahy, ny iray tamin’ireo Serafima, nitondra vain’afo teny an-tanany, nalainy tamin’ny tandra, teo ambony ôtely. Nakasiny tamin’ny vavako izany, dia hoy izy: “Jereo, efa voakasik’ity ny molotrao; ka voaesotra ny helokao, ary voaonitra ny fahotanao”. Dia nandre ny feon’ny Tompo aho, nanao hoe: “Iza no hirahiko, ary iza no handeha ho anay?” Ka hoy aho: “Inty aho, iraho aho”.

Taratasy voalohan’i Md. Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinty (1 Kôr. 15, 1-11)

Izany àry no torianay ary izany koa no ninoanareo.

Ry kristianina havana, ampahatsiaroviko anareo ny Evanjely notoriako taminareo, izay noraisinareo, sy niorenanareo, ary hahazoanareo famonjena, raha tananareo araka ny nitoriako azy taminareo; afa-tsy raha hoe ninonino foana ianareo.
Izao no zavatra nampianariko anareo ho isan’ny zavatra voalohany indrindra, araka ny nandraisako azy: maty noho ny fahotantsika i Kristy, araka ny Soratra Masina; dia nalevina Izy, sy nitsangan-ko velona tamin’ny andro fahatelo, araka ny Soratra Masina; ary niseho tamin’i Sefasy, vao tamin’ny roa ambin’ny folo. Manaraka izany, dia niseho tamin’ny rahalahy tsy omby dimanjato Izy, ary mbola velona mandraka ankehitriny ny ankamaroan’ireny, fa ny sasany ihany no efa nody mandry. Raha efa izany, dia niseho tamin’i Jakôba Izy, vao tamin’ny Apôstôly rehetra. Ary faran’izy rehetra, mba nisehoany koa aho, dia izaho izay toy ny tsy tonga volana.
Fa ambany indrindra amin’ny Apôstôly aho, ary tsy mendrika hantsoina hoe Apôstôly akory aza, satria nanenjika ny Eglizin’Andriamanitra aho; saingy ny fahasoavan’Andriamanitra no nahatoy izao ahy. Tsy foana tao amiko anefa ny fahasoavana, fa niasa bebe kokoa noho izy rehetra aho; na tsy izaho, fa ny fahasoavan’Andriamanitra niaraka tamiko.
Koa izany àry no torianay, na izaho na izy ireo; ary izany koa no ninoanareo.

Evanjelin’i Jesoa Kristy nosoratan’i Md Lioka (Lk 5, 1-11)

Namoy ny zavatra rehetra izy ireo, ary nanaraka Azy.

(suite…)

Vakiteny voalohany: Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer. 1, 4-6. 17-19)

Tendreko ho mpaminany ho an’ny firenena ianao.

Tamin’ny andron’i Jôsiasa, dia tonga tamiko ny tenin’ny Tompo nanao hoe: “Efa fantatro talohan’ny namoronana anao tao am-bohòka ianao, ary raha tsy mbola naloaky ny kibon-dreninao ianao dia efa nohamariniko; notendreko ho mpaminany ho an’ny firenena. Misikîna ianao, mitsangàna ary lazao aminy izay rehetra handidiako anao. Aza mangovitra eo anatrehany, fandrao ataoko mangovitra eo anatrehany ianao. Indro Aho anio manao anao ho tanàna mimanda, andry vy ary manda varahina, eo anatrehan’ny tany rehetra, eo anatrehan’ny mpanjakan’i Jodà, sy ny mpifehy eo aminy, eo anatrehan’ny mpisorony, eo anatrehan’ny vahoakany. Hiady aminao izy ireo, nefa tsy hahefa na inona na inona aminao, satria momba anao Aho, hamonjy anao Aho!”

Taratasy voalohan’i Md. Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinty (1 Kôr. 12, 31—13, 13)

Mitoetra ny finoana, ny fanantenana, ny fitiavana, fa ny fitiavana no lehibe indrindra.

Ry kristianina havana, ny fanomezana ambony indrindra no irio mafy, dia izao lalana tsara indrindra atoroko anareo izao. Na dia miteny amin’ny fitenin’ny olona sy ny Anjely aza aho, nefa tsy manana ny fitiavana, dia tonga varahina maneno sy kipantsona mikarantsana fotsiny aho. Na dia nahazo fanomezana haminany aza aho, ka mahalala ny zava-miafina rehetra, sy manana ny fahalalana rehetra, ary manana ny finoana rehetra, hatramin’ny mahafindra tendrombohitra aza, raha tsy manana ny fitiavana, dia tsinontsinona aho. Na dia zaraiko ho an’ny mahantra aza ny fananako rehetra, ka atolotro hodorana mbamin’ny tenako, raha tsy manana ny fitiavana aho, dia tsy mahasoa ahy akory izany rehetra izany.
Ny fitiavana dia sady mahari-po no malemy fanahy; ny fitiavana dia tsy mialona, tsy manaonao foana, tsy mieboebo; tsy manao ny tsy mendrika, tsy mitady ny ho azy, tsy mora tezitra, tsy manao an-dolompo; tsy mifaly noho ny tsy marina ataon’ny olona fa mifaly noho ny fahamarinany; manala tsiny ny zavatra rehetra, mino ny zavatra rehetra, manantena ny zavatra rehetra, mandefitra ny zavatra rehetra. Ny fitiavana dia tsy hanam-pahataperana. Fa raha ny faminaniana kosa, dia hisy farany, ny fitenenana fiteny tsy fantatra dia hitsahatra, ary ny fahalalana dia hiato. Satria tapany ny fahalalantsika, tapany koa ny faminaniantsika; ka rehefa tonga ny feno dia foana ny tapany. Fony mbola zaza aho, dia niteny toy ny zaza, nihevitra toy ny zaza, nisaina toy ny zaza; fa nony lehilahy aho dia nialako ny fanahin-jaza. Ankehitriny mizaha ao amin’ny fitaratra isika, ka tsy mahita mazava; fa rahatrizay, hifanatrika; ankehitriny, tapany no fantatro; fa rahatrizay, hahalala tsara toy ny nahafantarana ahy aho. Ary ankehitriny, ireto telo ireto no mitoetra: ny finoana, ny fanantenana, ny fitiavana; fa ny fitiavana no lehibe indrindra amin’ireo.

Evanjelin’i Jesoa Kristy nosoratan’i Md Lioka (Lk 4, 21-30)

Tahaka an’i Elia sy i Elisea, dia tsy nirahina ho an’ny Jody fotsiny i Jesoa.

(suite…)